Τα δημοσιονομικά ελλείμματα, τα οποία εκτινάχθηκαν περισσότερο από ποτέ λόγω της ανεπάρκειας της κυβέρνησης ΓΑΠ, αποτελούν παρά μόνο την κορυφή του παγόβουνου σε μια χώρα που έχουν καταρρακωθεί οι θεσμοί, έχει καταρρεύσει η δημόσια διοίκηση και επί της ουσίας δεν λειτουργεί τίποτα.
Μοναδική λύση για να βγει η χώρα από το τέλμα στο οποίο βρίσκεται, είναι μία ριζική και τολμηρή Συνταγματική αναθεώρηση.
Το Σύνταγμα του 1974, εδραίωσε τη δημοκρατία, ενίσχυσε την ελευθερία και κατοχύρωσε πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα αναγκαία για εκείνη την εποχή.
Πολλές από τις διατάξεις του Συντάγματος, έχουν ξεπεραστεί από νέα δεδομένα, από ανατροπές και εξελίξεις που έχουν συντελεστεί τις τελευταίες δεκαετίες.
Ωστόσο, οι μέχρι στιγμής συνταγματικές αναθεωρήσεις δεν υπήρξαν ιδιαίτερα θαρραλέες και εκσυγχρονιστικές, με την ευθύνη να βαραίνει το ΠΑΣΟΚ και κυρίως τον
Γιώργο Παπανδρέου που πριν από λίγα χρόνια οδηγήθηκε στο φιάσκο της αποχώρησης από τη συζήτηση στη Βουλή , όμηρος των συντεχνιών που έθρεψε για δεκαετίες το ίδιο του το κόμμα.
Αντί λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια να αναλάβει το ΠΑΣΟΚ τις ευθύνες του απέναντι στη χώρα και τον ελληνικό λαό, προτίμησε να ενδώσει στα οργανωμένα συμφέροντα ομάδων που δημιουργήθηκαν στο πολιτικό και συνδικαλιστικό του θερμοκήπιο, δημιουργώντας ένα πλαίσιο πολυνομίας και αδιαφάνειας που οδήγησε τελικά στην πλήρη ανομία.
Αυτή την νοσηρή κατάσταση καλούμαστε να αλλάξουμε σήμερα.
Είναι προφανές, πως η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο αναθεωρημένο Σύνταγμα, που θα δίνει τέλος στην πανσπερμία νόμων και διατάξεων και ταυτόχρονα θα θωρακίζει τους θεσμούς, την ασφάλεια, τη δικαιοσύνη και γενικότερα τη διοικητική δομή του κράτους λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα της εποχής μας.
Αποτελεί επιτακτική Εθνική ανάγκη σήμερα, να υπάρξει Συνταγματική διάταξη που να ορίζει ότι το φορολογικό σύστημα θα είναι σταθερό (π.χ. για μια 5 ετία ) ώστε να πειστεί ο πολίτης για τη φερεγγυότητα της Πολιτείας και να αποκτήσει φορολογική συνείδηση.
Είναι, επίσης, επιτακτική Εθνική ανάγκη να αποκατασταθεί η χαμένη αξιοπιστία της πολιτικής.
Ένα γενναίο βήμα για την αποκατάσταση της χαμένης πολιτικής τιμής, είναι να υπάρξει ασυμβίβαστο του αξιώματος του Υπουργού με εκείνο του Βουλευτή, όπως αναφέρεται ρητά στις προτάσεις του Αντώνη Σαμαρά για την Συνταγματική Αναθεώρηση.
Και είναι η ελληνική κοινωνία αυτή που πρέπει να αποφασίσει για όλα τα μεγάλα ζητήματα, από τα πολιτειακά και τα πολιτικά μέχρι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Η απόφαση αυτή, του Ελληνικού Λαού, θα πρέπει να καταγραφεί με τη διενέργεια ενός ουσιαστικού, καθαρού και δίκαιου δημοψηφίσματος.
Η ριζική αναθεώρηση του συντάγματος και η ξεκάθαρη αποτύπωση των αποφάσεων του ελληνικού λαού με τη διενέργεια δημοψηφίσματος, είναι ο μοναδικός δρόμος που δεν οδηγεί σε αδιέξοδο.
Είναι ο μοναδικός τρόπος να αποκτήσουμε ένα νέο εθνικό όραμα για την πατρίδα μας που δεν ξοδεύεται και εξαντλείται, στην εξασφάλιση απλώς, της επόμενης δόσης από την τρόικα.
Συνεπώς, αν θέλουμε να απαλλαγούμε άμεσα από τις χρόνιες παθογένειες χωρίς τις τρικλοποδιές του συνταγματικών δικαστηρίων κ.τ.λ… ώστε να λειτουργήσουν οι θεσμοί και η δημόσια διοίκηση να μην αποτελεί τροχοπέδη της ανάπτυξης, η επόμενη Βουλή θα πρέπει να είναι συντακτική και όχι αναθεωρητική.
Το Νέο Σύνταγμα, το οποίο θα φέρει την σφραγίδα του Ελληνικού λαού, είναι η γέφυρα που θα ενώσει το παλιό με το νέο.
Είναι η γέφυρα, για να οδηγηθούμε στην Ελλάδα της ελπίδας, είναι το πέρασμα στη Νέα Μεταπολίτευση.
Μιλτιάδης Π. Χρυσομάλλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου