Η ελληνική αριστερά είναι φαύλη εκ της γενέσεώς της, ακολουθώντας τα βήματα της διεθνούς αριστεράς, ενισχύοντας ενίοτε στο πολλαπλάσιο τα διάφορα συμπλέγματα μεταξύ των αντιμαχομένων ιδεολογικά ομάδων, χάρις στο ελληνικό ταπεραμέντο της υπερβολής και του φανατισμού.
Το κκε Α.Ε πάντοτε ήταν δεκανίκι του συστήματος. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '80 ήταν το παράρτημα του ΚΚΣΕ, από το οποίο τα έπαιρνε χοντρά. Το ίδιο το κκε Α.Ε ήταν, επίσης, που αρνήθηκε να επιστρέψει (όρα ομολογία Φαράκου) τις επιδοτήσεις προφασιζόμενο τη διάλυση της Ε.Σ.Σ.Δ. Παράλληλα τα έπαιρνε και από μεγαλοαστούς επιχειρηματίες για να μην προκαλεί απεργίες, ή για να προβαίνει επιλεκτικά σε κάποιες άλλες (ειδικά στο χώρο της ναυτιλίας που έχω εργαστεί παλαιότερα έχω δει πράγματα και θαύματα). Από το '90 και μετά την κατάρρευση της μαμάς σοβιετίας επικεντρώθηκε στην ανάπτυξη των επιχειρήσεών του, επιδεικνύοντας στο μέγιστο την επιχειρηματικότητα. Ναι, αν δεν το καταλάβατε. Ποιοι; Οι πολέμιοι αυτής. Εκείνοι που είχαν ως χορηγό την Coca Cola (σύμβολο του πολυεθνικού καπιταλισμού) στα ετήσια φεστιβάλ της κνε.
Για τα λοιπά περί σταλινολατρείας, σταλινοτσολιαδισμού και εθνοπροδοσιών έχουν αναφερθεί και αναλυθεί πολλάκις σε διάφορα φόρα και μπλογκς, δεν θα αναφερθώ εδώ.
Από την άλλη, όπως έχω ξαναγράψει, ο "αντεξουσιαστικός" χώρος είναι αλωμένος από ομάδες πρακτόρων ξένων πρεσβειών (π.χ antifa) και διαφόρων περιέργων τύπων μισθοδοτουμένων από μεγαλοεπενδυτές οικονομικούς δολοφόνους, όπως ο περιβόητος Σόρος. Κάποιες αναρχικές ομάδες έχουν στρατολογήσει αρκετούς αλλοδαπούς, τους οποίους ρίχνουν στο λεγόμενο και "αντάρτικο πόλεων" ως ενίσχυση των εντοπίων (κατά καιρούς έχουν γίνει συλλήψεις αλβανών, ιταλών μέχρι και τούρκων "αντεξουσιαστών", οι οποίοι αγωνίζονται δήθεν κατά του κράτους, στην ουσία προωθούν τα παγκοσμιοποιητικά σχέδια). Έχουν και αυτοί αναπτύξει σχεδόν άριστη οργάνωση, λέγεται, μάλιστα, ότι είναι από τους καλλίτερα οργανωμένους, αν όχι οι κορυφαίοι, σε παγκόσμιο επίπεδο (εδώ έχουν φθάσει στο σημείο να απονέμουν "μεταπτυχιακά" στα ιταλά συντρόφια για την οργάνωση του αντάρτικου πόλεων). Φυσικά, δεν λείπουν και οι τσακωμοί μεταξύ των, οι οποίοι πολλές φορές καταλήγουν σε αιματηρές συγκρούσεις.
Σε γενικές γραμμές η αριστερά δεν είναι ενιαία, ούτε πρόκειται ποτέ να ενωθεί, για τον απλούστατο λόγο ότι οι διάφορες εκδοχές της μισιούνται θανάσιμα μεταξύ των. Οι "ορθόδοξοι" κομμουνιστές μισούν θανάσιμα τους αναρχικούς, όπως και αντιστρόφως (τα έχουν σπάσει από την Α' διεθνή το 1864, όταν ο Μαρξ έδιωξε τον Μπακούνιν) και σιχαίνονται τους Τροτσκιστές (ο Στάλιν κυνήγησε τον Τρότσκι, μέχρι που τον δολοφόνησαν οι πράκτορές του στο Μεξικό το 1940). Μιλάμε δηλαδή κυριολεκτικά για ένα μπάχαλο.
Μετά από τόσα μαλλιοτραβήγματα, ξεκατινιάσματα, μετά σοβαρών αποκαλύψεων που ακολουθούν, ένθεν κακείθεν, οι οποίες συμπληρώνουν το μωσαϊκό ενός χώρου που όζει από χιλιόμετρα μακριά, κανονικά δεν θα πρέπει να υπάρχει σκεπτόμενος Έλλην που θα στραφεί προς αυτούς τους φαύλους για να του λύσουν τα προβλήματά του. Δεν προσφέρουν λύσεις, παρά στείρα διαμαρτυρία, χαριτωμένα και πιασάρικα συνθήματα για το χαΐδεμα των ώτων και αναταραχή στην κοινωνία. Για να μην αναφερθώ στην ακατάσχετη λαθρομεταναστολαγνεία που τους διακρίνει. Άλλωστε, εάν δεν ήταν τέτοιοι, δεν θα είχε επιτύχει να τους περιθωριοποιήσει το σοσιαληστρικό πασοκ, το οποίο έγινε καθεστώς με αριστερή φρασεολογία και ακατάσχετη παπαρολογία για δήθεν ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία.
Δυστυχώς, ο Έλλην έχει συνηθίσει να τον κοροϊδεύουν με λαϊκίστικα συνθήματα και υποσχέσεις από τον κάθε λογής αριστερής κοπής αναδυόμενο μεσσία της συμφοράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου