Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Μελέτη-εφιάλτης τριών ινστιτούτων: Στο 24% η ύφεση στην Ελλάδα μεταξύ 2010 και 2013!

Αυτό που περιγράφουν για το μέλλον - όχι πολύ μακρινό, μέχρι το τέλος του 2013, δηλαδή σε 21 μήνες από σήμερα - της ελληνικής οικονομίας τρία ευρωπαϊκά οικονομικά ερευνητικά ινστιτούτα, μόνο με την λέξη "εφιάλτης" μπορούν να περιγραφούν και ας λέει ο τραπεζίτης Λ.Παπαδήμος τα δικά του, περί "ανάπτυξης το β' εξάμηνο του 2013".
Σύμφωνα λοιπόν με το ινστιτούτο ΙΜΚ που πρόσκειται στα γερμανικά συνδικάτα το γαλλικό OFCE και το αυστριακό Wifo που παρουσίασαν χθες την από κοινού πρόβλεψη η ύφεση στην Ελλάδα σωρευτικά από το 2010 μέχρι το 2013 θα φτάσει ... το 24%! Δηλαδή θα έχει χαθεί το ένα στα τέσσερα ευρώ μέσα σε τρία χρόνια από την ελληνική οικονομία! Και αν περιλάβουμε και το 2009, τότε θα έχει φτάσει η ύφεση το 30%, άρα το 1 στα 3 ευρώ θα έχει χαθεί!
Ποια οικονομία μπορεί να εισέλθει σε ρυθμούς ανάπτυξης όταν έχει χάσει τα 100 από τα 300 δισ. της αγοράς της; Και τι είδους ανάπτυξη θα είναι αυτή; Το τραγικό είναι ότι ακόμα και αυτές οι εκτιμήσεις είναι ... μετριοπαθείς, αφού εκτιμούν ότι οι οικονομικοί στόχοι εκτροχιαστούν (που το θεωρούν στο σφόδρα πιθανό ενδεχόμενο, τότε δεν αποκλείεται ούτε το 28% ύφεσης!.
Χαρακτηριστικό είναι ότι από το 2010 μέχρι το 2013 ο αρνητικός δημοσιονομικός ρυθμός στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία θα ανέρχεται στο μισό από της Ελλάδας δηλαδή στο 12%. 

Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους για την έρευνα τα προγράμματα λιτότητας που ανακοινώθηκαν στην Ευρώπη, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ – καθώς και την αντίστοιχη υποχώρηση της ζήτησης σ’ αυτές τις περιοχές. Αντίστοιχα μαζικές είναι και οι επιπτώσεις.
Η υποχώρηση στο ελληνικό ΑΕΠ είναι μοναδικό φαινόμενο για μια μεμονωμένη χώρα μεταπολεμικά, η οποία δεν έχει υποστεί γεωστρατηγική ήττα όπως π.χ. οι χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού.
Ακόμα και η Γερμανία πλήττεται. Λόγω της μειωμένης ζήτησης στο εξωτερικό η οικονομία θα έπρεπε να χάνει στο μεταξύ κατά 2,7% του ΑΕΠ.
Η ολέθρια πολιτική ΔΝΤ και Γερμανία έχουν οδηγήσει την χώρα σε μία πρακτικά μη αναστρέψιμη ύφεση για την επόμενη δεκαετία με το χρέος να εκτοξεύεται από το 110% στο 160% του ΑΕΠ.
Μάλιστα βάσει της ίδιας μελέτης που θεωρείται απόλυtα έγκυρη, "Ο αρχικός στόχος των μέτρων λιτότητας οδήγησε σ’ αυτό το αποτέλεσμα. Στη συνέχεια η κατάσταση του χρέους δεν θα υποχωρήσει μάλλον στα περισσότερα κράτη", ανέφεραν καθόλου αισιόδοξα οι ερευνητές. Αντιστοίχως επενεργεί και η απόφαση για το Δημοσιονομικό Σύμφωνο: Η ενίσχυση των δημοσιονομικών κανόνων, λένε, βρίσκεται σε αντίθεση προς μια λογική ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Το αυτοκίνητο του αέρος




Κάποιος που δούλευε σε ένα ορυχείο άνθρακα πάνω από 50 χρόνια μας λέει ότι χρησιμοποιούσαν την ισχύ μηχανών πεπιεσμένου αέρα για την μεταφορά του  άνθρακα από το ορυχείο ...
Τέρμα λοιπόν το αέριο, το πετρέλαιο ή το ηλεκτρικό. Μόνο αέρας!
Τώρα αυτό θα μπορούσε ρίξει στα « αζήτητα »  τη Μέση Ανατολή και την παρουσία του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα...
Το μόνο που μπορούμε να πούμε  είναι, "Ουάου!"
Τι είναι αυτό; Θα είναι το επόμενο μεγάλο πράγμα;
Αυτά είναι τα σχέδια της Tata Motors της Ινδίας. Θα τα καταφέρουν οι εταιρείες πετρελαιοειδών να τα σταματήσουν; Το έχουν ξανακάνει. Λέτε να μείνουν με σταυρωμένα χέρια;


Ρίξτε μια ματιά.
Πρόκειται για μια αυτόματη μηχανή που λειτουργεί με αέρα.  Ούτε αέριο ούτε πετρέλαιο ούτε ηλεκτρικό ρεύμα αλλά μόνο ατμοσφαιρικός αέρας.  

 



Η Ινδική εταιρεία Tata Motors της Ινδίας έχει προγραμματίσει  να βγει το 
 Air Car (Αεραυτοκίνητο) στους Ινδικούς δρόμους τον Αύγουστο του 2012.


Το Air Car  αναπτύχθηκε από πρώην μηχανικό της Formula -  1  Guy Ν. για το Λουξεμβούργο με βάση το MDI και χρησιμοποιεί πεπιεσμένο αέρα για να ωθήσει έμβολα του κινητήρα του και να αναγκάσει  το αυτοκίνητο να κινηθεί.
 Το Air Car, το οποίο ονομάζεται "Mini CAT» θα μπορούσε να κοστίσει περίπου  365.757 ρουπίες στην Ινδία ή 8.177 δολάρια ΗΠΑ ή 7500 € περίπου. (Ισοτιμία: 1 € = 50 Ρουπίες περίπου)


Το Mini CAT το οποίο είναι ένα απλό, ελαφρύ αυτοκίνητο πόλης, με ένα σωληνωτό πλαίσιο, ένα σώμα από fiberglass χωρίς ιδιαίτερα κομμάτια κολλημένα μεταξύ τους και κινείται  με πεπιεσμένο αέρα.
Ένας μικροεπεξεργαστής χρησιμοποιείται για τον έλεγχο όλων των ηλεκτρικών λειτουργιών του αυτοκινήτου. Ένας μικροσκοπικός πομπός στέλνει οδηγίες για τη λειτουργία των φώτων, των φλας και κάθε άλλου ηλεκτρικού συστήματος του  αυτοκινήτου τα οποία δεν είναι πολλά. Η θερμοκρασία του καθαρού αέρα που αποβάλλεται από το σωλήνα της εξάτμισης είναι μεταξύ 0-15 βαθμούς υπό το μηδέν, με αποτέλεσμα να είναι κατάλληλος να χρησιμοποιηθεί για το εσωτερικό σύστημα κλιματισμού χωρίς να χρειάζεται άλλη πηγή ή απώλεια ισχύος.
Το αυτοκίνητο δεν έχει κλειδιά παρά μόνο μια κάρτα πρόσβασης την οποία μπορεί να αναγνωρίσει το αυτοκίνητο ακόμα κι αν την έχετε μέσα στη τσέπη σας. Σύμφωνα με τους σχεδιαστές, κοστίζει λιγότερο από 50 ρουπίες (1 €) ανά 100 km (τιμή ξεφτίλα δηλαδή).  Η αυτονομία του είναι περίπου διπλάσια από εκείνη των πιο προηγμένων ηλεκτρικών αυτοκινήτων, ένας παράγοντας που το καθιστά μια τέλεια επιλογή για οδήγηση μέσα στην πόλη.
Το αυτοκίνητο αναπτύσσει τελική ταχύτητα 105 χλμ ανά ώρα με αυτονομία περίπου 300 χλμ με έναν ανεφοδιασμό ο οποίος θα γίνεται σε βενζινάδικα που διαθέτουν ειδικούς αεροσυμπιεστές.
Ο ανεφοδιασμός διαρκεί μόνο δύο-τρία λεπτά και το κόστος του  περίπου 300 ρουπίες  ( 3 € )και το αυτοκίνητο θα είναι έτοιμο για άλλα 300 χιλιόμετρα. Υπάρχει επίσης η εναλλακτική λύση να γεμίζετε το δοχείο πεπιεσμένου αέρα του αυτοκινήτου με δικό σας αεροσυμπιεστή στο σπίτι. Επειδή όμως το γέμισμα διαρκεί 
3-4 ώρες αυτό μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια της νύχτας.          Επειδή δεν υπάρχει πλέον κινητήρας εσωτερικής καύσης, κάθε 50.000 χλμ χρειάζεται μόνο η αλλαγή ενός  1 λίτρου φυτικού ελαίου που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία της μηχανής.
Λόγω της απλότητάς κατασκευής του, οι απαιτήσεις συντηρήσεως είναι σχεδόν μηδαμινές. Το αυτοκίνητο αυτό  (Air
Car) ακούγεται  πάρα πολύ καλό για να είναι αληθινό. Θα το δούμε τον Αύγουστο του 2012.

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Στη φυλακή όσοι αντιδρούν στην τρόικα και στα δεκανίκια της



Η τελική λύση για να επικρατήσει η τρόικα: Χειροπέδες και στη φυλακή 
Μια «τελική λύση» σε ότι αφορά την λαϊκή αντίδραση στην τρόϊκα και στις κυβερνήσεις- ανδρείκελα που γιγαντώνεται καθημερινά, απεργάζονται οι ξένοι και οι εγχώριοι συνεργάτες τους με την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα μετά από 61 χρόνια, οι οποίες αλλαγές θα προβλέπουν κανονικό εγκλεισμό σε σωφρονιστικό ίδρυμα ακόμα και για ποινές ενός μηνός, αφού με το νέο ΠΚ καταργείται τελείως η μετατροπή της ποινής σε χρηματική!

Είναι πραγματικά τρελό, αν σκεφθεί κανείς ότι…μόλις πρόσφατα απελευθερώθηκαν εκατοντάδες κρατούμενοι καταδικασμένοι για βαριά ποινικά αδικήματα, επειδή δεν υπήρχε χώρος στις φυλακές, τώρα να ζητούν να φυλακίζονται άνθρωποι για ένα μήνα φυλακή!

Είναι απάνθρωπο, θα λειτουργήσει διαλυτικά για την κοινωνία και θα δημιουργήσει νέες γενιές εγκληματιών, αφού μέσα από τα κάγκελα τις φυλακής δημιουργούνται οι μεγαλύτεροι εγκληματίες ειδικά αν μπουν σε νεαρή ηλικία.

Βέβαια προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι να κτιστούν νέες φυλακές (ήδη το υπουργείο Δικαιοσύνης αναζητά χώρους για την δημιουργία νέων φυλακών).

Οι υπάρχουσες σωφρονιστικές εγκαταστάσεις φυσικά δεν αρκούν για να φυλακίσουν το ένα τρίτο του ενεργού πληθυσμού της χώρας, ο οποίος θα μπαίνει φυλακή, ακόμα και για μια απλή εξύβριση ή τροχαία παράβαση.

Επίσης θα δημιουργηθεί ένα τεράστιο κύμα φυγόδικων παρανόμων:

Ποιος θα πηγαίνει να δικαστεί όταν θα ξέρει ότι μια καταδίκη του ακόμα και για με ένα μήνα φυλακή θα τον στείλει πίσω από τα κάγκελα;

Έτσι θα καταδικάζεται, αλλά δεν θα συλλαμβάνεται, θα φυγοδικεί και από εκεί και πέρα η τον κυνηγά η αστυνομία!

Οι δημοσιογράφοι που θα ασκούν κριτική, με μια απλή μήνυση την οποία θα κάνει άμεσα ο θιγόμενος πολιτικός θα κινδυνεύουν να βρεθούν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, αφού είναι γνωστές οι στενές και διαπλεκόμενες σχέσεις εξουσίας και δικαιοσύνης.

Το γιατί προσπαθούν να περάσουν αυτή τη ρύθμιση οι τροϊκανοί σε συνεργασία με τον υπουργό Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου είναι ευνόητο: Ενέργειες και πράξεις αντίδρασης κατά της τρόϊκας και των κυβερνήσεων της, όπως η λαϊκή εξέγερση της 28ης Οκτωβρίου, οι αποδοκιμασίες με διόλου κολακευτικά σχόλια, ακόμα και οι μούντζες, πλέον θα οδηγούν στην φυλακή, χωρίς καμία εξαίρεση.

Ένας τεράστιος κατασταλτικός μηχανισμός που στόχο θα έχει να φυλακιστεί και τυπικά μια ολόκληρη χώρα, τίθεται σε κίνηση.

Ακόμα και ο Άρειος Πάγος «επαναστάτησε» στην ρύθμιση που πάει να περάσει το υπουργείο Δικαιοσύνης.

Το σύνολο της ηγεσίας του Αρείου Πάγου αλλά και πολλοί δικαστές και δικηγόροι, που παραβρέθηκαν στην παρουσίαση του σχετικού σχεδίου νόμου, εξέφρασαν τις κάθετες αντιρρήσεις τους για τις αλλαγές που επέρχονται στον Ποινικό Κώδικα και οι οποίες θα οδηγήσουν σε ακρότητες αφού δε μπορούν να τύχουν εφαρμογής στην καθημερινή δικαστηριακή πρακτική.

Επίσης, έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για ατιμωρησία στην πραγματικότητα όσων έχουν καταδικαστεί σε πολυετείς καθείρξεις.

Και αυτό γιατί με το σχέδιο νόμου προβλέπονται τα 15 έτη ως ανώτατη ποινή! ένας δολοφόνος, θα μπορεί εκμεταλλευόμενος τα 3/5 της ποινής του και κάποια "καλή συμπεριφορά, σε 5-6 χρόνια να είναι πάλι έξω!

Δηλαδή θα αφήνουν ελεύθερους τους δολοφόνους, τους μπράβους, τους κλέφτες (τους κανονικούς όχι τους κλέφτες του δημοσίου…) και θα φυλακίζουν όποιον ακούσουν να βρίζει τις κυβερνήσεις ανδρείκελα της τρόϊκας!

Χωρίς καν να λαμβάνουν υπ’ όψιν ότι τέτοιου τύπου κινήσεις θα δημιουργήσουν ένα κοινωνικό καζάνι που βράζει και θα τιναχθεί μαζί με τους ίδιους τους εμπνευστές του στον αέρα.

Ποιος να το έλεγε ότι η περιπέτεια που άρχισε στη χώρα με την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία τον Οκτώβριο του 2009 θα κατέληγε στο να αποκτήσει ιδιαίτερο νόημα ο τελευταίος στίχος του Εθνικού Ύμνου μας:

«Άργειε να ‘λθει εκείνη η μέρα, κι ήταν όλα σιωπηλά, γιατί τά ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά»…

Στο ειδικό δικαστήριο των εκλογών...


Γράφει ο Στάθης

Κεραυνός του Αλμούνια, αλλά στα ΜΜ"Ε" της Διαπλοκής το θέμα εξαερώθηκε ή πέρασε στα ψιλά, μόνον ο Real FM χθες, η «Αυριανή» και οι εφημερίδες της Αριστεράς του έδωσαν την προβολή που θα έπρεπε.

Απ’ όσα λοιπόν δήλωσε ο πρώην επίτροπος, οι χειρισμοί Παπακωνσταντίνου στην αριθμητική του ελλείμματος δεν έγιναν κάτω από κάποιον ευρωπαϊκό καταναγκασμό αλλά εξ ιδίας βουλήσεως του ανδρός-τόμπολα!

Εξ αυτού προκύπτουν δύο τινά:

α) Το «δίδυμο της συμφοράς», Γιωργάκης και Παπακωνσταντίνου, διόγκωσαν επίτηδες το έλλειμμα που τους παρέδωσε η Ν.Δ., ώστε στη συνέχεια να φανεί ότι οι ίδιοι θα μπορούσαν να το μειώσουν δραστικά, ή
β) το διόγκωσαν σκοπίμως, ώστε η κρίση χρέους να μετατραπεί σε κρίση δανεισμού, η χώρα να οδηγηθεί εκτός αγορών (κι εντός φρενοκομείου) σε καθεστώς Κατοχής και συνεπώς λεηλασίας.

Στην πρώτη περίπτωση η Ελλάδα πληρώνει την κουτοπονηριά δύο βλακών. Στη δεύτερη, η Ελλάδα πάλι πληρώνει την (κουτο)πονηριά δύο βαλτών.

Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο! Πάντως ο Ταλεϋράνδος για τέτοιες περιπτώσεις έλεγε ότι «αυτό είναι χειρότερο από έγκλημα, είναι λάθος».

Σε μιαν ευνομούμενη χώρα το εν λόγω δίδυμο θα παραπεμπόταν στο Ειδικό Δικαστήριο. Αλλά όχι μόνον του. Θα το ακολουθούσαν στο ίδιο εδώλιο όλοι όσοι στη συνέχεια εξεβίασαν τους Έλληνες και τους τρομοκράτησαν τόσο, ώστε να περάσουν (μάλιστα στα όρια της νομιμότητας) το Μνημόνιο 1 και το Μνημόνιο 2, με όλα τα γνωστά αποτελέσματα που έχουν κάνει, ώς τώρα, την Ελλάδα Ζιμπάμπουε και την πάνε για Ανθυποτανζανία.

Λέει τώρα η κυρία Μέρκελ ότι η «Γερμανία δεν ξόδεψε ούτε ένα σέντσι για τη “διάσωση” (τα εισαγωγικά δικά μας) της Ελλάδας». Κι όχι μόνον αλλά ότι προσέτι έχει κερδίσει (πάντα η Γερμανία) γύρω στα 15 δισ. ευρώ, έως τώρα, απ’ την ίδια υπόθεση.

Θα έπρεπε να έχει γίνει σεισμός.

Κι όμως! Τα δύο εντολοδόχα κόμματα (αυτά που εκτελούν τις εντολές της Τρόικας) μην έχοντας καμίαν απολύτως διαφορά μεταξύ τους (καιρό τώρα, αλλά επ’ εσχάτοις νυμφεύθησαν κιόλας εις σάρκαν μιαν) - μην έχοντας λοιπόν ούτε διαφορές ούτε καν προεκλογικό πρόγραμμα προσανατολίζουν τη συζήτηση -σε προεκλογική περίοδο- σε μπαρούφες. Όπως η «απελευθέρωση» των ταξί απ’ τους ταξίτζηδες ή η δημιουργία «κλειστών εγκαταστάσεων» (ο ευφημισμός του Στρατοπέδου Συγκέντρωσης) καθ’ άπασαν την επικράτεια. Περί τα 30 σε 52 νομούς!

Μάλιστα, μετέρχονται τα ίδια μέσα για να εξαγοράσουν, να εκμαυλίσουν - τα λεφτά! Όπως έκαναν με τις αγροτικές επιδοτήσεις, τσάκισαν τη γεωργική παραγωγή κι απορφάνεψαν την ύπαιθρο. Το ίδιο και τώρα - με βρώμικα λεφτά επιχειρούν να εξαγοράσουν συνειδήσεις, να γεμίσουν τις επαρχίες με κρατούμενους, δεσμοφύλακες, οργανωμένο έγκλημα, απανθρωπιά, ρατσισμό, διάλυση του κοινωνικού ιστού.

Το σχέδιο Χρυσοχοΐδη -για μιαν ακόμα φορά ο μοιραίος αυτός άνθρωπος- εκτός από πρόχειρο, απλώς προεκλογικό και ανεφάρμοστο, δεν είναι παρά ένα ακόμα χτύπημα στη συλλογική συνείδηση μιας κοινωνίας που καθημερινώς πληγώνεται ο αυτοσεβασμός της, η αξιοπρέπειά της και κάθε προσπάθεια να ξανασηκώσει κεφάλι προς λύσεις έντιμες, παραγωγικές, ελπιδοφόρες.

Η μιζέρια της διαχείρισης της ανθρώπινης μιζέριας από δεσμοφύλακες (μέσα) και μαφιόζους (έξω) - αυτό είναι το σχέδιο Χρυσοχοΐδη.

Και κατά τούτο μοιάζει και ταιριάζει με όλες τις λογικές και τις πρακτικές που μας εξέφεραν ώς εδώ. Είτε από κουτοπόνηρους είτε από εκτελεστές «συμβολαίων θανάτου».

Βρώμικα λεφτά για μίζες και από μίζες.
Βρώμικα λεφτά από επιδοτήσεις.
Βρώμικα λεφτά για φοροφυγάδες.
Βρώμικα λεφτά για Διαπλεκόμενους.
Βρώμικα λεφτά για Στρατόπεδα Συγκέντρωσης.
Βρώμικα λεφτά από πετσοκομμένους μισθούς, διπλοπετσοκομμένες συντάξεις και από ειδεχθώς επαχθείς φορολογήσεις.
Βρώμικα λεφτά για ένα παράνομο κι ανήθικο χρέος.
Βρώμικα λεφτά από μια σκλαβωμένη, «ευέλικτη» κι ατιμασμένη εργασία.
Βρώμικα λεφτά απ’ το ξεπούλημα και τη λεηλασία της πατρίδας.

Πολλή βρώμα, ρε παιδιά! Ακόμα και ο Βεσπασιανός που δεν του μύριζαν τα χρήματα, θα πλάνταζε, θα πάθαινε ασφυξία.

Κυρίες και κύριοι, όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε τι συμβαίνει (κι όχι μόνον τι έχει συμβεί) στη χώρα μας. Εν πρώτης Ειδικό Δικαστήριο ας γίνουν οι εκλογές.

Ύστερα, βλέπουμε...

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

"Ο διαυγής θυμός των Ελλήνων"




Κείμενο των Ραούλ Βανεγκέμ και Γιάννη Γιουλούντα που δημοσιεύτηκε στηLiberation

Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

μια παλάμη τόπος,εκεί όπου είχε κράτος η Άνοιξη...


(ανακοίνωση αντιστασιακών νεολαίων για την ματωμένη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 1942)

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ
«Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ' ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου.
Όπου είχε κράτος η Άνοιξη.
Και επειδή σίμωνε η μέρα που το Γένος είχε συνήθιο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό, τη μέρα πάλι εκείνη ορίσανε για την Έξοδο.
 Και νωρίς εβγήκανε καταμπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβία σα σημαία, οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες.
 Και ακολουθούσανε άντρες πολλοί, και γυναίκες, και λαβωμένοι με τον επίδεσμο και τα δεκανίκια. Όπου έβλεπες άξαφνα στην όψη τους τόσες χαρακιές, που 'λεγες είχανε περάσει μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα

 Τέτοιας λογής αποκοτιές, ωστόσο, μαθαίνοντες οι Άλλοι, σφόδρα ταράχτηκαν. Και φορές τρείς με το μάτι αναμετρώντας το έχει τους, λάβανε την απόφαση να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες, με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια πήχη φωτιά κάτω απ' τα σίδερα, με τις μαύρες κάνες και τα δόντια του ήλιου.
  Όπου μήτε κλώνος μήτε ανθός, δάκρυο ποτέ δεν έβγαλαν. Και χτυπούσανε όπου να 'ναι, σφάλωντας τα βλέφαρα με απόγνωση.
  Και η Άνοιξη ολοένα τους κυρίευε.
  Σαν να μην ήτανε άλλος δρόμος πάνω σ' ολάκερη τη γη, για να περάσει η Άνοιξη παρά μοναχα αυτός, και να τον είχαν πάρει αμίλητοι, κοιτάζοντας πολύ μακριά, περ' απ' την άκρη της απελπισιάς, τη Γαλήνη που έμελλαν να γίνουν, οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες, και οι άντρες, και οι γυναίκες, και οι λαβωμένοι με τον επίδεσμο και τα δεκανίκια.
  Και περάσανε μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα. Και θερίσανε πλήθος τα θηρία, και άλλους εμάζωξαν.
Και την άλλη μέρα εστήσανε στον τοίχο τριάντα.»